این پژوهش به بررسی مؤلفه های تاریخ نگاری محلی در عصر صفویه 1135-907هجری وعوامل مؤثربرنگارش آن می پردازد،در این بررسی به سه محور مهم دیدگاهای اعتقادی ،مذهبی وفرهنگی مورخ،موقعیت جغرافیایی واقلیمی مورخ ومیزان وابستگی مورخان به قدرت سیاسی وسفارشی بودن تاریخ محلی پرداخته می شود.بنا به اهمیت این نوع از تاریخ نویسی وتأثیرات آن درتاریخ نویسی عصر صفویه واستقبال فراوان مردم درحال حاضر از آن برای باز شناسی وباز سازی تاریخ محلی خوداین امر باعث تشویق محققان برای پرداختن به این گونه موضوعات شده است. رمز گشائی محلی به منظور کشف روحیات ،رفتارها وچگونگی عکس عمل مردم محلی دربرابر حوادث طبیعی وسیاسی همگرایی مذهبی ویااختلافات دینی این دوره وپیامد های آن برای جامعه ،برجسته کردن پتانسیل ها واستعدادهای بالقوه انسانی وطبیعی هر محل ،شناسایی اماکن مقدس ومذهبی وتأثیرات آن درهمبستگی اجتماعی وجذب گردشگری درآمدهای اقتصادی محلی باتوجه به تاریخ نگاری محلی دوره صفویه می باشد.
عوامل مؤثر بر تاریخ نگاری محلی کمتر از دوره های قبل درنیمه جنوبی کشور وافزایش آن در مناطق شمالی کشورو پرداختن بیشتر به خاندانهای محلی وضعیت اقتصادی ،فرهنگی وسیاسی از دیگر موضوعات این مقاله می باشد .پاشنه اصلی تاریخ نگاری محلی این دوره از شهر های بزرگ به شهر های کوچک می رودکه می تواند محققین رابرای رمز گشایی منطقه ای به منظور برجسته کردن استعدادها وتوانایی های محلی آن دوره کمک کند ،برای درک بهتر تفکرات مورخان این دوره باید ریشه های تاریخی آن را مورد بررسی قرار داد که سعی شده در این پژوهش به آن پرداخته شود .باتوجه به ماهیت این تحقیق شیوه به کار گرفته شده درآن ،کتابخانه ای وآرشیوی بوده وتلاش شده تادر بررسی مؤلفه ها آن از منابع مرتبط ودر دسترس مانند اسناد تاریخی، کتاب های مرجع ،مجموعه مقالات وپایگاه های اطلاعاتی استفاده شود.