هدف: حکومت پهلوی از ابتدای تأسیس، میراث‏دار نظام اقتصادی ورشکسته‏ و نابسامانی بود که تحت تأثیر مناسبات جهانی نظام سرمایه‏داری از ابتدای قرن نوزدهم، بر کشورهای توسعه‌نیافته‌ای مانند ایران تحمیل شد. ایجاد توازن در واردات و صادرات برای جلوگیری از کاهش ارزش قران به‌عنوان پول ملی پیش‏درآمد اصلاح نظام اقتصادی و نوسازی بود؛ اما وقوع ناگهانی بحران جهانی1929، دولت و مجلس را به سمت اجرای سیاست‏های اقتصادی مقطعی سوق داد. هدف این پژوهش بررسی سیاست‏های اقتصادی دولت پهلوی برای مقابله با بحران جهانی 1929 است.
روش: این پژوهش به روش آماری با تحلیل کیفی داده‏هایِ کمیِ مستخرج از احصائیه‏هایِ مالی و تجاری تألیف شده است. بخشی از متغیرهای مستقل از منابع کتابخانه‏ای و اسناد آرشیوی گردآوری شده‌اند.
یافته‏های پژوهش: بررسی جداول و نمودارها در دو مقطع پیش و پس از اجرای قانون انحصار تجارت نشانگر آن است که دولت سیاست‏های آگاهانه‏ای برای حل مشکلات اقتصادی در پیش‏ گرفت. مقایسة میزان واردات و صادرات در این دو مقطع نشان ‏می‏دهد موفقیت دولت در ایجاد تراز تجاری مثبت، نسبی بود. نمودار قیمت کالاهای اساسی وارداتی نشان می‏دهد که سیاست دولت برای حفظ ثبات قیمت و جلوگیری از تورم در شرایط بحرانی موفقیت‏آمیز بود.
کلیدواژه‌ها: انحصار تجارت، بحران 1929، پهلوی اول، اقتصاد سیاسی