آلِ حَسْنویه، خاندانی از کردان ایرانی بودند که از میانه قرن چهارم تا اوایل قرن پنجم بر قسمت هایی از غرب ایران حکومت داشتند. بنی حسنویه با فرصت جوئی از اوضاع نامناسب دستگاه خلافت عباسی و بهره مندی از حمایت حاکمان نیرومند این دوره یعنی آل بویه، قدرت یافتند و به مدت نیم قرن به حکمرانی خود استمرار بخشند. از خاندان حسنویه سه تن به حکومت رسیدند: حَسْنَوَیْهِ‎بن‎حسین، بَدْربن‎حسنویه و هلال‎بن‎بدر. نکته مهم درباره بنی حسنویه گرایش های مذهبی آنان است. آل حسنویه به داشتن مذهب شیعه مشهور هستند؛ با این حال مدارک چندانی از این گرایش آنها در دست نیست. به نظر می رسد همگرائی موجود بین آل بویه و آلِ حَسْنویه یکی از عوامل مهم در رویکرد مذهبی بنی حسنویه به شمار می آمده است. نوشتار حاضر، نگاهی گذرا به سیر حکومت این خاندان حکومتگر و گرایش های مذهبی آنان است.
برای مطالعه مقاله فایل ضمیمه را دانلود نمایید