زرکوبی روی فولاد
در پیچ و خم های بازار نقش جهان مردی را یافتم که با علاقه وافر و چنگ و دندان هنری رو به انقراض را با عشق و علاقه، بدون هر گونه حمایتی زنده نگه می دارد . این هنر زیبا که تاریخچه بس طولانی دارد  و اوج رونق و شکوفایی آن به عصر صفویه بازمی گردد، کوفته کاری روی فولاد یا به عبارتی زرکوبی روی فولاد نامیده می شود. در پی یافتن اطلاعات برای نگاشتن پایان نامه ام با مردی آشنا شدم از دیار نه دور نه نزدیک.به این دلیل نه دور، چرا که روزگاری موطن او جزء کشور من محسوب می شد و نه نزدیک، زیرا امروز قوانین و مرزهای جغرافیایی موطن او را  مستقل از کشور من به شمار می اورد. آقای مرتضی افضلی متولد غزنین که ملیتی افغانی دارد، امروز حافظ یکی از زیباترین و با قدمترین صنایع دستی کشور من، یعنی زرکوبی روی فولاد است. در پی مصاحبه ای که با آقای افضلی داشتم در صدد برامدم تا با اشاره ای به این هنر زیبا و رو به انقراض شاید بتوانم نگاه و توجه مسئولین را به این مهم سوق دهم.چرا که وظیفه و کارکرد تاریخ محلی همین است، توجه به لایه های زیرین جامعه و مسائل مغفول مانده . اقای افضلی پس از گذراندن دوران متوسطه و اخذ دیپلم ریاضی راهی ایران شده و بیش از سه سال نزد استاد جوهریان مشغول به یادگیری زرکوبی،مشبک سازی و کنده کاری روی فولاد می شود. وی اظهار داشت، که آشنایی ابتدایی با این هنر را در شهر غزنین داشته و آموزش های ابتدایی را در شهر غزنین افغانستان دیده بوده اما  وی  اذعان نمود که مهارت اساتید اصفهانی در این هنر و کیفیت و ظرافت تولیدات  اصفهان قابل قیاس با سازه های شهر غزنین نبوده و نمی باشد.افضلی پس از مدتی در شهرهای تهران و بیرجند و مشهد مشغول به کار شده و با احداث کارگاه هایی این هنر را در این شهرها رونق می دهد، سپس به اصفهان بازگشته و تاکنون بیش از 18سال است که در این عرصه این هنر فعالیت دارد. با توجه به اظهارات وی اکنون چندکارگاه با چند کارگر زیر نظر وی فعالیت نموده و آثار زیبایی از جمله مجسمه هایی از پرندگان، حیوانات، ادوات جنگی، ادواتی که مربوط به آئین های مذهبی می باشد، خلق می نمایند که غالب این آثار با ظرافتی توصیف ناشدنی زرکوبی می گردد. این آثار به جهت ارزش مادی زیاد بیشتر جنبه صادرات داشته و توسط مشتریان خارجی به خصوص اعراب ساکن حوزه خلیج فارس خریداری می شود.به گفته آقای افضلی زمانی میراث فرهنگی اصفهان تمایل داشته که ایشان را به عنوان مربی برای آموزش استخدام کند اما به دلایلی که ذکر آن جای دیگر دارد انجام نشده است. اما امروز مسئولین ما باید احساس خطر کنند زیرا اگر حمایتی از این هنر انجام نگیرد ممکن است با فقدان و یا بازگشت این بازمانده به دیار خود  هنریادشده  نیزهمچون شماری از دیگر صنایع دستی این کشور به دیار فراموشی سپرده شود. البته لازم به ذکر است که آقای افضلی اظهار داشت، مدیرکل فعلی میراث فرهنگی استان اصفهان، به تازگی توجه ویژه ای به این هنر مبذول داشته است.